Τί κάνω μόνη μου...{πάνω στο ράφι μου}...μες στο σαλόνι μου;

Παρατήρησα πως μετά την εξομολόγησή μου για τις σχέσεις της ζωής μου εγέρθησαν κάποιες απορίες και αντιδράσεις. Θα μπορούσα να τις συνοψίσω στο εξής αμήχανο σχόλιο του marco: "γκουχου γκουχου...δλδ πέρα από τις λίγες αυτές μέρες, σεξ δεν...;;;;;  ¨"

Τι κάνει λοιπόν μια hitoritana μόνη της μες στο σαλόνι της; Πώς την παλεύει;

Καταρχάς πολλές φορές δεν την παλεύει. Γι αυτό ερωτοτροπεί με το ψυγείο, φλερτάρει με την πιτσαρία της γειτονιάς, βιάζει το σούπερ-μάρκετ, καταλήγει να τα φτιάξει με τον φούρνο μικροκυμάτων της. Υπάρχουν στιγμές που ξυπνάει κάθιδρη μετά από ένα αισθησιακό όνειρο και αποσβένει την λάγνα δίψα της με μεταμεσονύκτιες μακαρονάδες. Την επόμενη φορά που θα δείτε μια γειτόνισσα λοιπόν να τηγανίζει πατατομελέτες στις 3 τα χαράματα, ρίχτε ένα συμπονετικό βλέμμα και αφήστε τη να κουλάρει όπως μπορεί η γυναίκα.

Ο δεύτερος τρόπος είναι πιο εκλεπτυσμένος και εδώ θα χρειαζόμουν την αρωγή ενός aizen. Νομίζω λέγεται συναισθηματική απόσυρση ή απώθηση/υποκατάσταση ή παλινδρόμηση σε εφηβικές εξιδανικεύσεις ή τεσπα κάτι τέτοιο ανησυχητικό. Θυμάστε μικρές που ερωτευόμασταν τον Ριτζ από την Τόλμη και γοητεία ή ονειρευόμασταν καθημερινά τον Ζαλμά; Ε κάπως ανάλογα μπορείς να υποκαταστήσεις την έλλειψη σεξ και σε μεγαλύτερη ηλικία διαβάζοντας ερωτικές μυθοπλασίες, παρακολουθώντας σαπουνόπερες και αποσυρόμενη κάθε βράδυ σε έναν ιδανικό κόσμο όπου ονειροπολείς πως o Justin μονομαχεί με τον Keanu για τα μάτια σου μόνο, ή όπου το τεκνό από το επιπλάδικο της γειτονιάς σε απαγάγει με τη μηχανή του και σου εξομολογείται πως χρόνια τώρα εσένα περίμενε να μάθει τον έρωτα.

Ο τρίτος όμως τρόπος είναι και ο πιο αποδοτικός. Και είναι απλό! ΑΥΤΟΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ girlfriends. Καταρχάς να τονίσω στα αγοράκια της παρέας πόσο περισσότερο ταμπού θεωρείται στον φαλλοκρατικό μας κόσμο για μια γυναίκα ο αυνανισμός. Αυτό που εσείς θεωρείτε δεδομένο από τα εφηβικά σας χρόνια και το ακούτε από παντού, εμείς το μαθαίνουμε μόνες μας και πολλές φορές συνοδευόμενο με τύψεις και ενοχικά σύνδρομα.

Ε, λοιπόν, εγώ το λέω ανοιχτά. Αυνανίζομαι και μπορώ να το κάνω παντού και δεν είναι καθόλου ντροπή και όλοι ΟΛΟΙ το κάνουμε. Ναι, έχω δονητή, ναι έχω χρησιμοποιήσει και άλλα αντικείμενα, ναι έχω καταφέρει να χρησιμοποιώ τους μύες του κάτω σώματός μου προς ικανοποίηση ακόμα και μέσα στο μετρό ενώ ο διπλανός δεν καταλαβαίνει τίποτα (κάτι που τα αγοράκια δεν μπορείτε να το κάνετε, ζήλια κακιά), ναι έχω ακυρώσει πολλές φορές ραντεβού με φίλες μου επικαλούμενη ξαφνικές αδιαθεσίες γιατί γουστάρω να κάτσω μόνη μου και να την καταβρώ με εμένα, μέσα στο σαλόνι μου, πάνω στο ράφι μου! Ουφ, το είπα!

Το ζήτημα για μένα δεν είναι να βρω έναν απλό σεξουαλικό σύντροφο. Το ζήτημα είναι να βρώ το άλλο μου μισό που θα θέλει να με παντρευτεί. Μέχρι τότε...πιστέψτε με...πολύ καλά περνώ...στον καναπέ μου εγώ!