Μαύρα Γυαλιά

Αυτό ήταν.

Ο Τέλης με πέταξε από το σπίτι του.

Η Έλλη σε καταλαβαίνει

Αγαπημένες φίλες  και φίλοι μου,

Γειά σας και πάλι μετά από αρκετό καιρό. Είναι αλήθεια πως είμαι αδικαιολόγητη για την απουσία μου από την στήλη μου,  όμως δεν σας κρύβω ότι είχα την χαρά να συμβουλεύσω αρκετές φίλες και φίλους που επικοινώνησαν μαζί μου αλλά δεν θέλαν να δημοσιευτεί η επιστολή τους. Τώρα ειδικά, με την Ηitori που είναι σε σχέση, δεν μου μένει σχεδόν καθόλου χρόνος μιας και είναι λίγο άπειρη σε αυτά και ευτυχώς που εμείς οι φίλες της που την αγαπάμε την συμβουλεύουμε και την καθοδηγούμε.

Το τελευταίο διάστημα βομβαρδίζομαι από καλές ειδήσεις. Η Καιτούλα αρραβωνιάστηκε, η Βιβή είναι τρελά ερωτευμένη, η Αντωνία παντρεύεται και η Hitori επιτέλους είναι σε σοβαρή σχέση με την προοπτική  γάμου.

Αναρωτιέμαι γιατί εγώ έμεινα στο ράφι. Όμως νομίζω ότι όλα σ αυτή τη ζωή συμβαίνουν για ένα λόγο. Διαβάζω τα γράμματα σας και δακρύζω. Μου μιλάτε  με τόση αγάπη που νιώθω υπεύθυνη για σας. Αν είχα σχέση και ήμουν παντρεμένη δεν θα μπορούσα να σταθώ άξια των περιστάσεων.

Τώρα μπορώ και διοχετεύω όλη μου την ενέργεια στο να βοηθώ όλους και όλες εσάς που ζητάτε τις συμβουλές μου. Κοιτάζομαι στον καθρέφτη και αναρωτιέμαι αν πραγματικά αξίζει τον κόπο να θυσιάζω την προσωπική μου ζωή για το «έργο» που έχω αναλάβει.

H απάντηση είναι ΝΑΙ φίλες μου. Κάποια άτομα έχουν βαρύ φορτίο σε αυτή τη ζωή και πρέπει να θυσιάζονται για το κοινό καλό των υπόλοιπων βασανισμένων γυναικών που περνούν μόνες τους τα βάσανα τους. Όλες οι «μεγάλες» γυναίκες θυσίασαν τη ζωή τους για μια μεγάλη ιδέα, για ένα σκοπό.

Εμένα ο Θεός με έχει επιφορτίσει με το ρόλο αυτό, να είμαι εδώ δίπλα σας, κοντά σας, να σας αφουγκραστώ και να σας βοηθήσω

Η Έλλη είναι εδώ για να σε συμβουλεύει, να σε ακούει και προπαντώς να σε καταλαβαίνει...

ΦΙΛΕΣ ΜΟΥ ΑΠΛΑ ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ!

(Στείλε μου το πρόβλημά σου στο hitoritana@yahoo.gr ...η λύση σε περιμένει)

Ο Παπαδήμος φορούσε ταγιέρ

-Αυτά τα ανθρωποειδή με το γλυκό χαμόγελο και το ζαχαρωμένο βλέμμα που το βλέπεις, το ξέρεις, το νιώθεις από την πρώτη στιγμή πως είναι μεγάλα αρχίδια, -που θέλεις να τους αρχίσεις στις ροχάλες, που ξέρεις πως υπάρχουν για να σου ρουφήξουν το αίμα, -κάτι σαν τον Παπαδήμο με βάτες και ταγιέρ, -αυτές οι εκκλησιαζόμενες που ξέρεις πως θα ψηφίσουν χρυσά αυγά αφού κοινωνήσουν, -αυτές οι γλυκολόγες οχετοϋπάρξεις που ξέρεις πως μισούν ακόμα και το κομοδίνο τους, -αυτές οι παστρικοθοδώρες που βρίζουν τους μετανάστες γιατί τους μυρίζουν, αλλά το νιώθεις πως οι ίδιες περιμένουν την καθαρά δευτέρα να πλυθούν, -τα βδελύγματα που δεν σηκώνονται να καθίσει άλλος στο λεωφορείο ακόμα κι αν γεννάει η διπλανή τους, αλλά γίνονται λαμπάδες αν μπει κανάς υπέρβαρος τραγόπαπας, -οι νεοορθόδοξες που το πάσχα σουβλίζουν με δημοτικά διαπασών στου Παπάγου αλλά σου φέρνουν αστυνομία έτσι και βήξεις μεταμεσονύκτια, -οι τηλεορασοτραφείσες φαρμακόγλωσσες που βγάζουν σκαμπό το καλοκαίρι στο πεζοδρόμιο και σημειώνουν τί ώρα βγήκες και τί φόραγες, αλλά άλλο από το σπιτάκι τους δεν κοιτάνε, -αυτές οι τουρκοφάγες  στρατόκαυλες που κάνουν το παν να υπηρετήσει ο κανακάρης τους αεροπορία στην Κηφισίας, ---πώς θα ήταν αν κάποιος είχε ξεράσει, είχε αφήσει τον εμετό του να σαπίσει τρεις μέρες και μετά είχε απλώσει από πάνω του ένα εμπριμέ χαρτί ποτισμένο στο πατσουλί? "The horror! The horror!" "H αναγούλα! Η αναγούλα!"

Μερικές σκέψεις επειδή κάποιος με ρώτησε πώς πήγε το τραπέζωμα της μέλλουσας πεθερούλας μου. Την έφαγα την αγκωνή.


(In other news, τσεκάρετε αυτή την ενδιαφέρουσα ιστορική αναδρομή της φίλης χιτοριτάνα Μαριάννας στο περιοδικό peopleandideas : Δεσπονίς ετών 39 )


To  άσμα αφιερωμένο στην πεθερούλα μου και τον άνωθεν εικονιζόμενο ομοαίματό της:

PSI πεθερά. Υπογράφω;

Τραπέζωμα στης πεθεράς αύριο το μεσημέρι.
Τρέμω σύγκορμη.

Τί να κάνω;

Τί φοράω? Τονίζω μπούστο για να δει τι καρποφόρα μυγδαλιά παίρνει ο κανακάρης της ή τσιτώνομαι στον κορσέ, το ταγιέρ και τη βάτα μην με περάσει για τυλίχτρα;

Τρώω ό,τι μου βάλει μπροστά μην παρεξηγηθεί ή το ράβω μην με περάσει λιγούρω βοθραρπάχτρα;

Τη συγχαίρω υποτακτικά για το ραβανί της ή δίνω συμβουλές βελτίωσης να καταλάβει με τι βέφα συμπεθεριάζει του στυλ έχουμε φάει και καλύτερα ραβανί χρυσή μου;

Να βάλω κραγιόν; Να πάω τουαλέτα όσο είμαι εκεί; Να γελάω ή να είμαι χαμηλοβλεπούσα; Να πω τι ψηφίζω ή να πω πως γι αυτά αποφασίζει ο στυλοβάτης μου; Να φάω κάτι από πρίν; Να κολακέψω τον πεθερό ή θα παρεξηγηθώ; Να κρατήσω δυο καρέκλες απόσταση από την πεθερά; Να θέσω τους κανόνες μου και τα όρια μου από αύριο; Να ρευτώ σαν άνθρωπος; Ουφφφφφφφφ.

Άγχος, άγχος, άγχος.

Το ερώτημα είναι ένα:
Μέρκελ ή Παπαδήμος αύριο; Την γ.μάω ή κάθομαι να μου το χώσει ασάλιωτο;