NIP TUCK

Έχουν ήδη περάσει είκοσι πέντε λεπτά στον καθρέφτη. Κοιτάζομαι επίμονα.. Αριστερό προφίλ, και μετά δεξιό.. και τώρα από μπροστά και πάλι αριστερό… Είναι κάπως κυρτή και νομίζω έχει κάποιο εξόγκωμα στο πλάι. Ας πάρω και δεύτερο καθρέφτη για να με βλέπω καλύτερα. Ναι είναι  μεγάλη, ίσως λίγο ακανόνιστη. Εκτός των άλλων τον τελευταίο χρόνο δεν αναπνέω πλέον καθόλου από τη μύτη και είμαι όλη μέρα με σταγόνες.

Δεν είναι χάλια η μύτη μου, αλλά δεν την λες και νορμάλ. Θυμάμαι τα ειρωνικά σχόλια μιας συμμαθήτριας μου που την  σχολίαζε. Και κάτι συμφοιτήτριες μου στη σχολή, χμμ και μια ξαδέρφη μου και κάτι φίλοι που όταν με πείραξαν και είδαν ότι αναψοκοκκίνισα πρόσθεσαν ότι  με κάνει sexy.  ΟΥΦΦΦΦ τελικά όλοι  μου το λένε. Οκ παραδέξου  το έχεις μεγάλη μύτη.

Δεν είχα τολμήσει ποτέ να το κουβεντιάσω με τους δικούς μου. Πίστευα ότι θα με κορόιδευαν και ίσως και να θύμωναν μαζί μου που ασχολούμαι με τέτοιες «βλακείες»

Τελικά πριν τρία χρόνια περίπου ψέλλισα στην μητέρα μου ότι ντρέπομαι για την μύτη μου και ότι είχα κλείσει ραντεβού με έναν πολύ  γνωστό πλαστικό  χειρουργό.Η μητέρα μου αν και κάπως αμήχανα, μου είπε να κάνω ότι πραγματικά θέλω και ότι θα με στηρίξει με κάθε τρόπο.

 Πήγα στο ραντεβού χαρούμενη αν και φοβόμουν ότι θα με δει κάποιος γνωστός ή ότι ίσως στο χώρο αναμονής  γίνω αντικείμενο κάποιου αρνητικού σχολίου. Μπήκα τρέχοντας στο εξεταστήριο όταν με φώναξε ο γιατρός. Με κοίταξε, μου έλυσε κάποιες απορίες και με ρώτησε αν είμαι έτοιμη να κλείσω ημερομηνία για την επέμβαση. Με τρόμο επέλεξα μια μακρινή ημερομηνία πιστεύοντας ότι έχω χρόνο μέχρι τότε να το σκεφτώ. Όμως ο ένας και κάτι μήνας πέρασε γρήγορα. Η παραμονή της επέμβασης με βρήκε σε κατάσταση φρίκης. Έτρεμα την επέμβαση, την νάρκωση, την όλη διαδικασία, τα πιθανά σχόλια των γύρω μου το αποτέλεσμα. Λίγες ώρες πριν την εγχείριση τηλεφώνησα στην γραμματέα του γιατρού.

–        Είναι φυσικό να φοβάσαι μου απάντησε ήρεμα, θα την κάνεις όταν νιώσεις έτοιμη..

Ένιωσα ανακούφιση  αν και κατά βάθος παρακαλούσα να την είχα κάνει. Θα είχε φύγει ένα βάρος από πάνω μου. Η μητέρα μου άρχισε να με βρίζει. Ότι πάντα ήμουν δειλή, ότι χάνω την ζωή, ότι δεν προχωράω, ότι δεν έχω σχέση, ότι είμαι μόνη ενώ όλες οι φίλες μου έχουν γκόμενο, ότι αυτό με κλείνει στον εαυτό μου  ότι  ότι  ότι ένα σωρό ότι….

 Πάντα πίστευα ότι για όλα φταίει η γ…….νη μύτη μου. Όταν γνώριζα κάποιο άτομο που με ενδιαφέρει ερωτικά πάντα φρόντιζα να μην κάτσω προφίλ, και φυσικά φρόντιζα να γυρίσω το κεφάλι μου άμεσα στην περίπτωση που κάποιος στεκόταν ή περπατούσε στο πλάι μου.  Για όλα έφταιγε η μύτη…..

Στο διάστημα αυτό των τριών χρόνων που μεσολάβησε από την πρώτη απόπειρα έγιναν αρκετές επισκέψεις σε άλλους πλαστικούς που όμως όλες κατέληγαν στο ίδιο αποτέλεσμα. Την ακύρωση την παραμονή της επέμβασης.. Η τελευταία πανωλεθρία ήταν τα περασμένα Χριστούγεννα, όταν για άλλη μια φορά το ακύρωσα την τελευταία στιγμή.

Τελικά δεν ξέρω τι φοβάμαι περισσότερο. Την νάρκωση, το αποτέλεσμα, τα πιθανά σχόλια των φίλων και συναδέλφων? Μήπως τελικά δεν φταίει  για όλα η μύτη και τόσο καιρό το χρησιμοποιούσα  απλά σαν  μια δικαιολογία στον εαυτό μου για τα πράγματα που δεν έκανα ή που δεν  τολμούσα να κάνω?  Αγοράζω  πλέον τα μπουκαλάκια με τις σταγόνες από διάφορα φαρμακεία γιατί πλέον η φαρμακοποιός της γειτονίας γκρινιάζει και προειδοποιεί  ότι έχω πάθει εξάρτηση  και πρέπει να βρω μία λύση στο πρόβλημα μου. Οι δικοί μου γκρινιάζουν καθημερινά να κάνω την επέμβαση.. έστω απλά διόρθωση του διαφράγματος. Αλλά και πάλι να υποστώ όλη την ταλαιπωρία χωρίς να κάνω την πλαστική?

Με έχει κουράσει απίστευτα όλο αυτό το θέμα και πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω..

Και πως εμφανίζομαι στο γραφείο με άλλη μύτη?  Και αν δεν πετύχει? Τρέμω την νάρκωση… ( μάλλον λιγότερο από ότι στην αρχή) . Όμως δεν αναπνέω…….

Όχι το αριστερό προφίλ είναι χάλια.. για να με δω τώρα  από δεξιά ... Όχι καλύτερα να πάω στον μεγάλο καθρέφτη να με βλέπω καλύτερα.. ουφ και η μικρή καμπούρα πάνω……….