Η Έλλη σε καταλαβαίνει

Φίλες μου σας αγαπώ και σας περιμένω να ακούσω τα προβλήματα σας
Η Έλλη είναι εδώ για να σας βοηθήσει, μη διστάσετε να στείλετε το γράμμα σας στο hitoritana@yahoo.gr

Ακολουθεί η επιστολή μιας εξαίρετης νέας που πραγματικά με εξέπληξε με το ήθος της και την ακεραιότητά της

Λατρεμένη δίδα Έλλη,

Το όνομα μου είναι Ευφροσύνη, οι φίλοι με φωνάζουν Φροσάκι, και είμαι 43 χρονών. Ζω στου Παπάγου και εργάζομαι στον ιδιωτικό τομέα. Είμαι ανύπανδρη και αγνή. Αποφάσισα να σου γράψω καθώς τον τελευταίο καιρό νομίζω ανακάλυψα την ρίζα του κακού.

Και εξηγούμαι. Μέχρι πρόσφατα, πίστευα πως όλα στη δουλειά μου κυλούσαν ρολόι. Οι συνάδελφοι με λάτρευαν κα με περιέβαλλαν με απεριόριστη στοργή. Κάθε Πέμπτη όλοι στο γραφείο περίμεναν πώς και πως τις πίτες που μαγείρευα αποβραδύς. "Γεια σου, Φροσάκι με την μελιτζανοπιτά σου" "Όποιος έφαγε από την κρεμμυδόπιτά σου, δεν ξανατρώει Φροσάκι!". Φιλοφρονήσεις που όσο ναι ναι σαν γυναίκα με ανέβαζαν. Με το που με συναντάγαν όλοι είχαν έναν καλό λόγο.

Όλοι;

Αχ, κοιμόμουν τον ύπνο του δικαίου η καψερή, στάχτη φαρμακερή με είχε τυφλώσει και δεν έβλεπα μπροστά μου, ματζουράνες είχαν φυτρώσει στα αυτιά μου και δεν άκουγα η δόλια.

Μια Πέμπτη, δυο βδομάδες πριν, τους είχα πάει τσουκνιδόπιτα. Με το βιτάμακι της, με το γαλατάκι της, με την φετούλα της. Δεν έμεινε κομμάτι. Και να σου τα "ποιος θα σε παντρευτεί ρε Φροσάκι να κάνει την τύχη του" και να σου τα "αλί, σε μάς που παντρευτήκαμε πριν σε γνωρίσουμε χρυσοχέρα μας". Έτρωγαν αυτοί, χόρταινα εγώ. Που δεν μου βούλωνε ο οισοφάγος της ηλίθιας.

Στο τέλος της βάρδιας μαζεύω τα τάπερ μου, καληνυχτίζω τους συναδέλφους και εκεί που κατέβαινα τις σκάλες, συνειδητοποιώ πως είχα ξεχάσει την βεντάλια μου. Γυρίζω να την πάρω και τι ακούω;

Το Μαρικάκι, συνάδελφος από το αντικρινό γραφείο, είχε βάλει κάτω όλους τους συναδέλφους, μεταξύ των οποίων και ανύπανδρα παληκάρια, και είχε ανοίξει τον οχετό της. "Που με τις τεμπελοπιτές της πάει να σας τυλίξει παιδιά, που δεν κοιτάει τα χάλια της, που βρήκα τρίχα στην μπουγάτσα της και κόντεψα να πνιγώ, που αλοίμονο σ'όποιον πέσει στα χέρια της βρωμιάρας, που ούτε φύλλο δεν ξέρει να ανοίγει η παρθενοΛωξάντρα" και άλλα πολλά που δεν δύναμαι να γράψω.

Να λοιπόν γιατί δεν παντρεύομαι. Με πέθανε η γλωσσοφαγιά της Μαρίκας. Τόσες πίτες για το τίποτα. Κολοκυθόπιτα εγώ το μεσημέρι, κατάρες η Μαρίκα όταν έφευγα. Πρασσόπιτα νηστίσιμη το Φροσάκι την σαρακοστή, θάψιμο μετά η Μαρίκα ότι δήθεν βρήκε μυζήθρα στο κομμάτι της. Μακαρονόπιτα ηπειρώτικη με φύλλο που ξεστραβώθηκα να ανοίγω όλο το βράδυ εγώ, "καλέ Κανάκι είναι το φύλλο δεν το βλέπετε", το Μαρικάκι.

Το συμπέρασμα, οι πίτες μου οι φτιαγμένες με νοικοκυροσύνη και μεράκι, να μετατρέπονται σε χυλόπιτες από τα αναθέματα του Μαρικακίου.

Τί να κάνω Έλλη μου. Πάω να τρελαθώ. Με έφαγε η γλωσσοφαγιά της! Σώστε με!

Με λατρεία,
Ευφροσύνη Καπανδριτίου του Παντελεήμονος.

Πολυαγαπημένη μου φίλη σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

Καταρχήν θα θελα να σε συγχαρώ για τη νοικοκυροσύνη σου διότι λίγες είναι οι πραγματικές νοικοκυρές σήμερα που ξέρουν τσουκνιδόπιτα. Αχ να ξερες τι μου θύμησες τώρα. Θυμάμαι μικρές, ήμασταν με την γιαγιά μου τη Σουλτάνα από τη Μικρά Ασία, μας έκανε τσουκνιδόπιτα και μας έλεγε ότι όποιος άντρας φάει μια ολόκληρη πίτα από τα χεράκια μας θα γίνει δικός μας. Πρέπει μόνο να προσέξεις η τσουκνίδα να είναι αρσενικιά γιατί αυτό είναι το μυστικό και το βούτυρο να είναι φρέσκο και όχι αγοραστό.

Εσύ αγάπη μου με έχεις καταπλήξει.
Τι νοικοκυροσύνη, τι σεμνότητα, τι μόρφωση, και τι καλή ανατροφή που έχεις…

Πραγματικά όταν μια γυναίκα παραμένει στα 43 της τίμια και ανέγγιχτη και κάνει τσουκνιδόπιτα τότε το μόνο που μου μένει να της πω είναι συγχαρητήρια και μπραβό σε αυτήν αλλά και στους γονείς της που την μεγάλωσαν με τέτοιον ενάρετο τρόπο.
Τις προάλλες έβλεπα κάτι ζευγαράκια πάνω σε μηχανή και αγκαλιαζόταν φορώντας ελάχιστα ρούχα πάνω τους. Mα δεν καταλαβαίνουν επιτέλους ότι έτσι βάζουν σε κίνδυνο τη δημόσια ασφάλεια και ότι ο κόσμος κινδυνεύει εξαιτίας της επιπόλαιης αυτής συμπεριφοράς;

Όσο για σένα Φρόσω μου θα θελα να ξέρεις ότι αποτελείς παράδειγμα προς μίμηση και να μην δίνεις σημασία στη Μαρίκα και στα άλλα γύναια. Κάλεσε τους συναδέρφους σου μια Κυριακή μεσημέρι ώστε να πεισθούν εξ ιδίοις όμμασι για τις μαγειρικές σου ικανότητες και να σταματήσουν να αμφισβητούν τις ικανότητες σου στην κουζίνα.

Ο μέλλων σύζυγος σου θα εντυπωσιαστεί από όλα αυτά και σύντομα θα δεχτείς πρόταση γάμου.

Σε φιλώ και συνέχισε έτσι.


ΥΓ. Θα εκτιμούσαμε πάρα πολύ αν μας έστελνες τις συνταγές σου να τις δημοσιεύσουμε στο blog μας.