Η Έλλη σε καταλαβαίνει

 Αγαπητή μου Έλλη,

Θα θελα να σου εκφράσω τα θερμά μου συγχαρητήρια για την εξαιρετική δουλειά που κάνετε εσύ και οι συνεργάτες σου. Έχω σκεφτεί πολλές φορές να σου στείλω γράμμα αλλά πάντα την τελευταία στιγμή άλλαζα γνώμη. Νομίζω τώρα ότι έχει φτάσει η στιγμή διότι νιώθω πιο μόνη από ποτέ.

Είμαι τριάντα ένα χρονών  δουλεύω περίπου δέκα ώρες καθημερινά, είμαι οικονομικά ανεξάρτητη και δεν έχω καθόλου προσωπική ζωή. Η κοινωνική μου ζωή είναι ελάχιστη, και έχω ελάχιστους φίλους.

Ερωτικά δεν έχω κάποια σχέση, και ούτε είχα ποτέ. Η κολλητή  μου λέει ότι επιτέλους πρέπει να «αποκτήσω ζωή». Στον ερωτικό τομέα αν εξαιρέσουμε  κάποιες περιστασιακές γνωριμίες που κάνω είμαι εντελώς μόνη. Το χειρότερο είναι οτι δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς θέλω και τι ακριβώς μ αρέσει. Έχω πάρα πολλές φοβίες τις οποίες σιγά σιγά προσπαθώ να ελέγξω. Νιώθω πάρα πολύ έντονη την αίσθηση της απόρριψης από όλους και ότι όλοι θα με σουτάρουν μόλις περάσει λίγο ο καιρός. Δεν μου αρέσει η εξωτερική μου εμφάνιση και αισθάνομαι άσχημα για αυτήν.  Αισθάνομαι ότι είμαι μία κουλή που δεν αξίζει την αγάπη.

Ξέρω ότι δεν μπορείς να με βοηθήσεις αλλά θα χαιρόμουν να ακούσω τη γνώμη σου.

Παρακαλώ να δημοσιευτεί η  επιστολή και η απάντηση στο blog

Δηιάνειρα. 

Αγαπητή Δηιάνειρα, 

Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και την αμέριστη υποστήριξη στο έργο που έχω αναλάβει.

Λες πως είσαι απελπισμένη, πως ζεις εγκλωβισμένη σε ένα αδιέξοδο, είσαι φοβισμένη, έντρομη και δεν γνωρίζεις τί θέλεις και τί θέλουν οι άλλοι από σένα. Δεν καταλαβαίνεις γιατί δεν παντρεύτηκες ακόμα. Βιώνεις το άγχος της μόνιμης απόρριψης και απορρίπτεις καθημερινά πρώτη εσύ τον εαυτό σου λέγοντας πως δεν σου αρέσεις. 

Το χειρότερο? Καταλήγεις πως δεν μπορώ να σε βοηθήσω. 

Μέγα λάθος χρυσή μου. 

Θα σου πω μια πραγματική ιστορία για μια γνωστή μου που θα λύσει όλες τις ανησυχίες σου.

Η Μερόπη ήταν μία από τις καλύτερες μαθήτριες στο σχολείο μας. Ως αριστούχος αρσακειάς υπήρξε πρώτη στα μαθήματα και πρώτη στους παραδοσιακούς χορούς.Τα βράδυα που οι άλλες κοπέλες ξενυχτούσαν παίζοντας "μπουκάλα" με νεανίες αγνώστου κοινωνικού υπόβαθρου, η Μερόπη μελετούσε επιμελώς τριγωνομετρία και εξασκείτο στην νησιώτικη πεντοζάλη και τον γρεβενιώτικο γονατιστό. Τί κι αν οι άλλες άτακτες μαθήτριες δεν την καλούσαν στις εξορμήσεις τους στο Ζάππειο και τα σαββατιάτικα πάρτυ όπου ξεσάλωναν ακούγοντας κασσέτες στη διαπασών και κατηφορίζοντας στην διαφθορά. Η Μερόπη βοηθούσε την μάνα της στο σπίτι και αποκόμιζε τόνους σύνεσης από την σοφία της γριάς.

Όταν αποφοιτήσαμε η Μερόπη εισήλθε στο Χαροκόπειο πανεπιστήμιο και μετά από 4 έτη σκληρών σπουδών βγήκε στην αγορά εργασίας. Διορίστηκε καθηγήτρια οικιακής οικονομίας στο Κιλκίς και εξασκεί από τότε το χρηστό λειτούργημα της διδασκάλισσας, νουθετώντας και ενσταλάζοντας στους μαθητές της την αγάπη για την τάξη και την νοικοκυροσύνη.

Τον Ιούλιο, στο γάμο μιας πρώην συμμαθήτριάς μας (μίας εκ των ασώτων), είδα για τελευταία φορά την Μερόπη. Το μάτι μου έπεσε πάνω της την ώρα που έσερνε εναν θρακιώτικο ζωναράδικο. Τί που τα μαλλιά της είχαν πια γκριζάρει, τί που τα μάτια της είχαν μαραζώσει, τί που το σώμα της είχε μπαταλέψει, πρώτη και καλύτερη η Μερόπη έσερνε τους χορούς, με ένα χαμόγελο που πλησίαζε την τρέλα, με μια έξαψη που έλεγες τώρα θα εκραγεί και θα μας πλακώσει όλους στα χαστούκια. Όταν στον επόμενο τσάμικο την πλησίασε η συμπεθέρα της νύφης για να σύρει αυτή το χορό, η Μερόπη την βούτηξε από τη βάτα του ταγιέρ και της έριξε ένα βλέμμα με τόσο πάθος, που η συμπεθέρα αμέσως κατάλαβε και οπισθοχώρησε. Φυσικά μέχρι να τελειώσει η γαμοπανήγυρη η Μερόπη δεν θα επέτρεπε σε κανέναν να σύρει το χορό.

Λίγο πριν τελειώσει το γλέντι και ενώ η Μερόπη έδινε τα ρέστα της, μόνη της πια, ρίχνοντας έναν ζεϊμπέκικο, κι ενώ η μουσική είχε σταματήσει προ πολλού και κανείς δεν της βαρούσε παλαμάκια, σηκώθηκα, γονάτισα μπροστά της και άρχισα να δίνω το ρυθμό. Η Μερόπη ήταν μούσκεμα στον ιδρώτα αλλά δεν το βαζε κάτω. Πρώτη στα μαθήματα, πρώτη στο χορό. 

Σκέφτηκα, τί κι αν δεν την πλησίασε ποτέ άνθρωπος... Ποιός είναι σε καλύτερη θέση τώρα? Η νύφη που γλέντησε τη ζωούλα της μοιράζοντας τον ανθό της σε όποιο αρσενικό της τον ζητούσε μέχρι να βρει τον γαμπρό της ή η Μερόπη που πέρασε στη Χαροκόπειο και έχει μισθό δημόσιου υπαλλήλου εν μέσω μεσοπρόθεσμου?

Και στο κάτω κάτω τί έπαθε η Μερόπη? Μια χαρά κοπέλα έμεινε και κανείς δεν έχει να προσάψει τίποτα στο όνομα και την τιμή της. Και ο μισθός μισθός. Μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει. Δεν την αγγίζουν τη Μερόπη λιτότητες και τρόικες.

Είμαι σίγουρη πως έλυσα το πρόβλημά σου φίλη Δηιάνειρα.

Με εκτίμηση. 

Καλό φθινόπωρο στις αναγνώστριες και αναγνώστες μου.

Έλλη.