Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012

Το περπάτημα της Βιργινίας


Με πλησίασε κάπως ντροπαλά, άγαρμπα. Φοβισμένη, μαζεμένη, κρυμμένη πίσω από το ριγέ ταγεράκι της. Είμαι η Βιργινία.

Περπάταγε δίπλα μου άτσαλα, κάτι σαν να θελε να μείνει πίσω κάτι σαν να θελε να πάει πιο γρήγορα. Πέρα δώθε, τραμπαλιζόταν στην Ηφαίστου σαν μοναχική μαούνα ξεχασμένη στο αγιάζι του Σαρωνικού.

Καθήσαμε σε μια ιρλανδική πάμπ, "ουδέτερο μέρος", μην καταλάβει κανείς την κρυφή ταυτότητά μας, το αιώνιο μυστικό.

Μετά τη δεύτερη μπύρα βρήκα το θάρρος να αγγίξω το ευαίσθητο ζήτημα. "Βιργινία μου γιατί δεν θες να το δεχτείς, είμαστε γεροντοκόρες." Κοκκίνισε, έσκυψε "πιο σιγά σε παρακαλώ, θα μας ακούσουνε." "Μα γιατί; Πρέπει να δεχτείς αυτό που είσαι!". "Ποτέ! Δεν είμαι. Το νιώθω σαν κατάρα. Τι δεν θα δινα να ήμουν κάποια άλλη". Σφουγγίζοντας το μπυροπότηρο σκεφτόμουν ότι έχω να κάνω με πολύ δύσκολη περίπτωση, με βουνό ολόκληρο γεμάτο με άρνηση. Αλλά κάτι με ιντρίγκαρε, ίσως ο τρόπος που περπατούσε. Αυτό το ατελείωτο ζιγκ ζαγκ, αυτή η μεθυσμένη ζάλη ανασφάλειας.

Φεύγοντας περπατούσε δίπλα μου αμήχανα. Καποια στιγμή από ένα ταβερνείο ακούστηκε η φωνή της Τζένης Βάνου. Μην μου πεις τίποτα/Το πικρό το ποτήρι μου/Μοναχή μου το πίνω/Μην μου πεις τίποτα/Μην σε νοιάζει αν πόνεσα/Μην ρωτας τι θα γίνω/Λαλαλαλαλαλαλα. Την κοίταξα. Ήθελα να της φωνάξω "σύνελθε μωρή, όλες τα έχουμε περάσει, αλλά πάνω από όλα η αλήθεια, πάνω απ'όλα η αλήθεια. Κι όσο πικρή κι αν είναι η αλήθεια, στο τέλος αφήνει αυτό το γλυκό λαλαλαλαλαλα". Λέω άσε, νωρίς είναι, θα τρομάξει.  Ας ακούσω τη συμβουλή της Βάνου.

Όταν αποχωριστήκαμε έφυγε κάπως απότομα. Έμεινα πίσω να κάνω ένα τσιγάρο. Νόμιζα πως από τον τρόπο που έφυγε μάλλον δεν ήθελε να τα ξαναπούμε. Αλλά δεν μπορούσα να ξεχάσω το περπάτημά της, αυτό το παραστράτημα μιας Κυρίας.


Σαν σήμερα, τρία χρόνια μετά η Βιργινία έχει γίνει πια Βιρτζίνια, Τζίνα, Τζινάκι, Τζινάρα. Είμαστε κολλητές κι όταν μας την βαρέσει γυρνοβολάμε μεθυσμένες από μπαρ σε κλαμπ και κυκλοφορούμε με ένα ποτό και ένα υπερήφανο βλέμμα απείθειας και ανυποταξίας χορεύοντας μόνες, αφηνιασμένες, περιτριγυρισμένες από ημίγυμνα ιδρωμένα αρσενικά, αδάμαστες γεροντοκόρες.

Ένα τέτοιο βράδυ τις προάλλες, ενώ ξεσάλωνα μανιασμένα, στουπί από τα ξύδια, πήρε το μάτι μου δίπλα την Τζινάρα να αποκρούει άλλον έναν επίδοξο καβαλιέρο/γαμβρό. Την κοίταξα, χαμογέλασα και σκέφτηκα πόσο την αγαπώ. Αλλά δεν της είπα τίποτα, ήμουν πολύ μεθυσμένη. Μόνο αναπόλησα την Βάνου.

Τώρα πια ξέρω γιατί είναι η κολλητή μου. Γιατί είναι σαν το περπάτημά της. Ιδιαίτερη, σε απόκλιση από αυτό τον τόσο πληκτικά ισορροπημένο κόσμο. Γι αυτό και χάνει το βηματισμό της όταν περπατάει.



15 σχόλια:

  1. Άσχετο, αλλά εγώ κι ο συνεργάτης του βλογ μου, ο mitsopd, έχουμε ένα φίλο που τον λέμε Βιργινία, δηλαδή κανονικά Βασίλη τον λένε, αλλά επειδή έχει ύφος και στυλ παρθενοπιπίτσας, τον φωνάζουμε Βιργινία, από το Virgin. Αυτός βέβαια δεν είναι γεροντοκόρη, παντρεμένος είναι, αλλά δεν στεκόμαστε σε τέτοιες λεπτομέρειες.
    Άντε, καλό μήνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπέρα...μου αρέσουν αυτά που γράφεις αλλά μου αρέσει και ο τρόπος που τα γράφεις!
    Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ρε «κορίτσια» πως είναι δυνατόν να περνά από το μυαλό σας πως αν βρεθεί κάποιος απελπισμένος μίζερος φουκαράς να σας φορτωθεί δηλαδή να καθαρίσει τη κόπρο του αυγειου , η ζωη σας θα γινει καλυτερη????
    Πλανάστε πλάνη οικτρά.
    Περίγελος θα είστε
    Τσίρκο και όχι οικογένεια .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. εσυ που μας κανεις υποδειξεις για το πως θα γινει η ζωη μας καλυτερη,μηπως εσυ και εσυ ενας απελπισμενος,βαρετος,μιζερος μηπως εισε και εσυ λιγο τσιρκο;Εμεις θελουμε να βρουμε καποιον που να μας αγαπησει για αυτο που ειμαστε οχι για κατι αλλο,και τοτε θα ειναι η ζωη μας καλυτερη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. υποδειξεις???
    ποτε δεν θα το εκανα.
    απλα η ζωη σας δεν μπορει να γινει καλυτερη, χαρειτε οσο δεν γινεται χειροτερη, και πιστεψτεμε ειναι πολυ ευκολο να γινει χειροτερη,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. σωστο αλλα καλυτερα μια ωρα σχεσης παρα 40 χρονια μοναξιας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ρε hitori,Βάλε Χ στα παλιά και σε όσους σε πλήγωσαν!! http://www.youtube.com/watch?v=srYPnHQZvPQ
    αφιερωμενο σε σένα!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αγαπώ την γνήσια Βιρτζίνια αλλά και την κολλητή της φίλη. Λίγο με χαλάνε οι κλασικοί άγνωστοι του χώρου αλλά φαντάζομαι ο καθένας έχει το βίτσιο του οπότε ΑΣ ΤΟΝ ΝΑ ΛΕΕΙ, ΑΣ ΤΟΝ ΝΑ ΛΕΕΙ.

    Φιλια κοριτσια ΒΙΒΑ η ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ σας. Απο μια μερια σας ζηλευω. Καλή Χρονιά εύχομαι με περισσότερα ανεξάρτητα γλεντια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

      Διαγραφή
  9. Εύχομαι εύκολη ,ταχεία, και ανώδυνη προσαρμογή στις αλλαγές που ξεκινούν με το νέο χρόνο, μπορεί οι συνήθειες μας να αλλάξουν αλλά οι ζωές μας ας γίνουν καλύτερες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλή χρονιά αγαπημένη μου γεροντοκόρη!
    Σε ασπάζομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ακόμα στο ράφι? Αυτό το χρόνο εύχομαι να βρείτε σκάλα να κατέβετε! Ομορφο μπλογκ και συντροφιά που μου χάρισε πολλή ευθυμία μέσα στο 2012! Καλή χρυσή χρονιά σας εύχομαι ολόψυχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. καλη χρονια.Αντε και αυτη τη φορα ολες μας να ανεβουμε τη σκαλα της ευτυχιας. Η ατιθαση ανωνυμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πέρασα να δω τι γίνεται. Όλα καλά; Ακόμα στο ράφι;
    Άντε, καλό μήνα (η ευχή άργησε μια μέρα)!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ανέβηκαν το ράφι