Μόνη και το φθινόπωρο..

Κατεβαίνω την Τσακάλωφ αφηρημένη

Φθινόπωρο… Η  αγαπημένη μου εποχή

Νιώθω να πλημμυρίζω από συναισθήματα.

Μυρίζω το χώμα, βλέπω τα πεσμένα φύλλα και νιώθω τόσο ρομαντικά. Είμαι ερωτευμένη αλλά δεν έχω κάποιον να δώσω την αγάπη μου, την αγκαλιά μου

Λίγες σταγόνες στάζουν στο πρόσωπο, είναι τα πρωτοβρόχια;

Μπα είναι το κλιματιστικό που στάζει από το πάνω μπαλκόνι.

 

Είμαι μια γυναίκα μόνη  που έχει τόση αγάπη να δώσει αλλά δεν έχει που.

Πόσο άσχημο είναι αυτό τελικά.

Πάω δίπλα στη Σκουφά και παίρνω 2 πατάτες καστανάτες με σώς τυρί και κάθομαι στο παγκάκι μπροστά στο Da Cappo.

O.M.G.  Πόσο καιρό έχουμε  να πάμε με την άλλη την βλαμμένη

Είμαστε απαράδεκτες !

Είμαι μονάχη σαν την καλαμιά στον κάμπο

Είμαι μονάχη στο πέλαγος της ζωής

Έχω μια μεγάλη αγκαλιά και δεν ξέρω που να τη δώσω. Αγκαλιάζω τα μαξιλάρια, αγκαλιάζω τα κουκλάκια μου και περιμένω τον πρίγκηπα μου να με πάρει από το χέρι και να φύγουμε.

Είμαι μόνη  και αυτό με θυμώνειιιι

Είμαι μόνη  και αυτό με πληγώνειιι

Είμαι μόνη και αυτό με σκοτώνειιιι

Θέλω ένα άνδρα εδώωωωωω!!!!