Περνάει και με κοιτάει δήθεν τυχαία.
Βρίσκει χαζές αφορμές για να μου μιλήσει, με κοιτάει όταν κοιτάζω αλλού και όταν γυρίζω απότομα το κεφάλι μου και τον βλέπω μου χαμογελάει.
Τον βλέπω και ταράζομαι , τον σκέφτομαι και χαϊδεύομαι...
ΤΟΝ ΘΕΛΩ
Είναι ο προϊστάμενος μου, χωρισμένος σαραντάρης, με έχει τρελάνει εδώ και ένα μήνα.
Δεν αντέχω άλλο, δεν ανοίγεται, με παιδεύει, με τυραννάει.
Μήπως με κοροϊδεύει;
Mήπως παίζει μαζί μου και περνάει την ώρα του;
ΤΟΝ ΠΟΘΩ ΣΑΝ ΚΟΛΑΣΜΕΝΗ
Επιτέλους πρέπει να ξεκαθαρίσει την θέση του αν δεν θέλει να με χάσει.
Μα ποια νομίζει επιτέλους ότι είμαι;