Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

Και αυτό το καλοκαίρι



Πάντα ζήλευα τα ζευγαράκια που πηγαίνουν καλοκαιρινές διακοπές μαζί. Θυμάμαι τον εαυτό μου να περιμένω για το πλοίο στο λιμάνι και να τα βλέπω φορτωμένα με σακίδια και εγώ να είμαι  με τη μάμα μου φορτωμένες με τα τάπερ κεφτεδάκια και ντολμαδάκια για να χουμε κάτι να τσιμπήσουμε  μέσα στο πλοίο (γιατί είναι φαρμάκι οι τιμές στο εστιατόριο)  αλλά και μόλις φτάσουμε στα rooms to let.
Και ύστερα στην παραλία να τα βλέπω να φιλιούνται να χαϊδεύονται να γελάνε και να χαίρονται  τον έρωτα τους και την ομορφιά τους. Και εγώ τόσο μόνη να αλείφω την χοντρή πλάτη της μαμάς μου και να τσιμπάω κρακεράκια με την θεία Τασούλα.
Και το βράδυ εμείς να τρώμε γλυκό στο ζαχαροπλαστείο και τα ζευγαράκια να περνάν χέρι χέρι  με μία μπύρα στο χέρι να είναι τόσο ευτυχισμένα και εγώ τόσο μα τόσο δυστυχισμένη και μόνη. 

ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΗ ΑΥΤΗ Η ΖΩΗ

ΑΔΙΚΗ

ΑΔΙΚΗ

Ο καθένας δικαιούται να έχει το ταίρι του. Δεν αντέχω άλλο τη μοναξιά. Θέλω να πάω και εγώ στη Μήλο και στην Αμοργό ζευγαρωμένη.
Γιατί όχι εγώ δηλαδή;
Θέλω και εμένα να μου πούν το σ΄ αγαπώ μπροστά σε ένα Αυγουστιάτικο φεγγάρι και να ξενυχτήσω σε μια παραλία αγκαλιά με το αγόρι μου κάτω από τα αστέρια και να μας βρει το πρωινό αγκαλιά.
Δεν ξέρω  αν ζηλεύω πλέον τα εικοσάχρονα ζευγαράκια απλά νιώθω να τόσο άδικο να είναι όλο αυτό.
Άλλοι το ζούνε από τα είκοσί τους και εγώ δεν έχω καταφέρει ακόμη να πάω διακοπές με τη σχέση μου.
Είμαι πραγματικά πολύ στεναχωρημένη…

Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

Αλλαγή εδώ και τώρα...





Εγκαινιάζουμε σήμερα μια σειρά σκέψεων και στοχασμών γεροντοκόρων από όλα τα πολιτικά φάσματα. Το άρθρο που ακολουθεί είναι της πολιτικοποιημένης βασιλόφρονος γεροντοκόρης Ρενάτας. Σε καμία περίπτωση τα άρθρα αυτά δεν αντικατοπτρίζουν τις απόψεις του συγκεκριμένου ιστολογίου.

Κατεβαίνω τη Σταδίου μόνη μου, όπως πάντα. Είναι καλοκαίρι βέβαια, αλλά τώρα είναι μια πολύ καλή περίοδος για να αγοράσει κανείς γούνα. Έχω πάει σε όλους, γιατί έχουν προσφορές. Είμαι τόσο μόνη μου που θα θελα επιτέλους να κάνω ένα δώρο στον εαυτό μου. Τόσες πίκρες έχω νιώσει, τόσα φαρμάκια έχω πιεί, η ζωή είναι άδικη μαζί μου, πρέπει να κάνω κάτι επιτέλους και για μένα.
Δεν μπορώ να αποφασίσω τι χρώμα γούνα να πάρω. Ζακέτα ή παλτό?
Τι χρώμα? Τι τρίχα, μεγάλη ή μικρή? Έχω τόσα διλλήματα που πραγματικά δεν ξέρω τι να διαλέξω…
Ή μήπως να διαλέξω να πάρω ένα δακτυλίδι  με διαμάντια και να το κάνω δώρο στον εαυτό μου? (Ο Τέλης δεν  έδωσε ποτέ δακτυλίδι στην Χιτορι, και το ήθελε τόσο πολύ…
Την κατάρα μου να έχει όπου και να βρίσκεται ο παλιοζουμπάς.)

Βασικά δεν είμαι σίγουρη με τι να ταιριάξω τη γούνα, με τι παπούτσια, με τι μακιγιάζ. Δυστυχώς δεν μου φτάνουν τα χρήματα μου να πάρω αυτά που χρειάζομαι.
Και θέλω τόσο πολύ και μια τιάρα και ένα ακριβό περιδέραιο με διαμάντια.
Δεν μου φτάνουν Δεν μου φτάνουν Μα είναι χώρα αυτή που ζούμε?

Πιστεύω θα έπρεπε να τα κόμματα να βοηθούν τις νέες κοπέλες να παντρεύονται και να ορίζεται κάποιο ποσό ως προίκα.
Αν δεν βοηθηθεί η νέα κοπέλα να παντρευτεί που είναι ο στυλοβάτης της οικογένειας και της κοινωνίας  πως θα πάει μπροστά αυτή η χώρα?
Τα κόμματα ειδικά στην Ελλάδα είναι πάρα πολύ πίσω στον τομέα αυτό.
Επίσης θα πρότεινα να δίνεται ειδική επιδότηση για πλαστικές επεμβάσεις, περιποιήσεις αισθητικής, χρήματα για ντύσιμο και κοσμήματα και γούνες σε όλες τις ελεύθερες κοπέλες που έχουν χαμηλό εισόδημα.
Έτσι και οι κοπέλες θα είναι όμορφες και θα βρίσκουν γαμπρούς αλλά και παράλληλα θα βοηθηθεί παρά πολύ και ο τουρισμός.
Φαντάζεστε αν όλη η Ελλάδα γεμίσει με ωραίες κοπέλες, περιποιημένες και καλοντυμένες πόση διαφήμιση θα γίνει για τη χώρα μας? Θα έρχονται εκατομμύρια τουρίστες από όλο τον κόσμο να θαυμάσουν τις Ελληνίδες καλλονές.
Γιατί να είμαστε τόσο πίσω, πόσο καιρό πια πρέπει να δείχνουμε μόνο τα αρχαία μας, τους ψαράδες στις βάρκες και τις γριούλες πάνω στα γαϊδουράκια. Καιρός να προβάλλουμε και την Ελληνική ομορφιά 
Που ζούμε επιτέλους?
Καλώ πλέον τους εκατοντάδες χιλιάδες αναγνώστες αυτού το blog να στηρίξουν αυτές τις προτάσεις και να ζητήσουμε ΑΜΕΣΑ από τα κόμματα

1)      Δωρεάν μέχρι τρεις πλαστικές ανά γυναίκα
2)   Δύο επισκέψεις μηνιαίως στο κομμωτήριο ( μία εκ των οποίων για ανταύγειες γιατί είναι ακριβές)
3)      Δύο επισκέψεις σε ινστιτούτο αισθητικής μηνιαίως.
4)    Επιδότηση για αγορά κοσμημάτων μέχρι 70% και το υπόλοιπο σε 60 άτοκες δόσεις εφόσον παντρευτεί η κοπέλα.
5)   Μηνιαίο επίδομα για αγορά ρούχων, καλλυντικών ανάλογα με τη φορολογική δήλωση της κάθε κοπέλας.
6)   Ένα ζευγάρι παπούτσια μηνιαίως για κάθε ανύπαντρη κοπέλα, δύο ζευγάρια για τις κοπέλες άνω των τριάντα, και τρία για τις κοπέλες που είναι άνω των τριάντα και είναι γεματούλες

Τα παραπάνω μέτρα θα τονώσουν την οικονομία μας, καθώς θα δημιουργηθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας στον τουρισμό στο εμπόριο και στην βιομηχανία ομορφιάς ενώ θα αποτελέσουν και ένα ισχυρό αναπτυξιακό μέτρο που θα βρει σύμφωνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Μα τόσο μυαλό θέλει πια;;;;

Οι λύσεις είναι τόσο απλές… γιατί να μην βλέπουν οι πολιτικοί μας τα προφανή;